ιδιοστάτως

ἰδιοστάτως (Α)

επίρρ. (αναφορικά προς τις δύο φύσεις τού Χριστού με ξεχωριστή υπόσταση.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αμάρτ. *ιδιόστατος].